Nog twee nachtjes slapen en dan is het zover; Jasmijn zal voor de eerste keer in haar leven naar Nederland toe gaan. We vertrekken vrijdag en we blijven twee weken. Het worden twee drukke weken met veel feestjes ter ere van Jasmijn. We hopen dat Jasmijn het vliegen een beetje op prijs zal stellen en niet de hele boel bij elkaar zal schreeuwen. Daarnaast wordt het spannend of het mij zal lukken alle bagage (twee koffers, kinderwagen, handbagage en dan natuurlijk nog Jasmijn) in mijn eentje vanaf de bagageband door de security te krijgen. Ik ga er maar vanuit dat er vast wel iemand zo vriendelijk is om mij even te helpen.
Terwijl ik de spullen voor dit tripje aan het verzamelen ben is Roeland bezig zich fysiek en mentaal voor te bereiden op het eerste skiweekend dit seizoen. De skies zijn uit het vet gehaald en de afgelopen weken is er in de sportschool hard aan de conditie gewerkt. Dagelijks worden de sneeuwcondities en de weersvoorspellingen voor Saas-Fee gecontroleerd. Het lijkt een mooi weekend te gaan worden en alhoewel ik erg veel zin heb in het bezoek aan Nederland moet ik toch ook wel bekennen dat ik een beetje jaloers ben.
Dit is de laatste blog van 2008 en wij wensen iedereen dan ook vanaf hier fijne kerstdagen en een heel goed 2009!
Klaar voor de hollandse winter
12-10-2008
Wij dachten altijd dat Sinterklaas alleen kadootjes meebracht voor alle kinderen in Nederland en dat de kinderen die niet in Nederland woonden pech hadden.Gelukkig voor Jasmijn blijkt dit niet het geval te zijn. Een paar dagen voor pakjesavond werd er 's middags een grote doos vol met sinterklaaskadootjes bij ons thuis afgeleverd. Zo hebben wij hier in Milaan toch nog een ouderwets gezellig avondje gehad met pepernoten, chocoladeletters en kadootjes. Wij willen de Sint en zijn Pieten nogmaals bedanken voor deze leuke verrassing.
Op het moment dat ik dit schrijf sneeuwt het buiten en is Milaan bedolven onder een witte laag. Het is een mooi gezicht al die sneeuw op de daken en pleinen maar ook hier is de infrastructuur niet echt op sneeuw berekend. Het verkeer is een chaos en de luchthaven Linate is zelfs voor een paar uur gesloten. Zoveel sneeuw is goed nieuws voor de wintersportfans maar ik hoop dat het volgende week vrijdag niet sneeuwt als Jasmijn en ik naar Nederland toe komen.
Bedolven onder de kadootjes
11-26-2008
Vorige week hebben we bezoek gehad van oma Yvonne. Zij was van donderdag tot en met zaterdag bij Jasmijn op bezoek. Donderdag en vrijdag was het gelukkig mooi weer zodat we lekker naar buiten konden om te wandelen. Zaterdag scheen de zon maar waaide het ook erg hard. Jasmijn stelde dit niet erg op prijs en dat liet ze duidelijk merken door hard te huilen in de kinderwagen. We zijn toen maar snel naar huis teruggegaan. Zaterdagmiddag is oma weer vertrokken naar Nederland. De tijd is voorbij gevlogen.
Terwijl we zondag op het nieuws hoorden dat Nederland bedolven werd onder een laag sneeuw, was het hier in Milaan een prachtige herfstdag. Tijd dus om Jasmijn haar wantjes, muts en sjaal om te doen en Milaan te gaan verkennen. Doel was om nieuwe kleren voor Jasmijn te kopen. Helaas is dat niet gelukt, maar gelukkig is mamma wel geslaagd...
Op de weg terug naar huis kwamen we langs de Rotonda Besana. Dit opmerkelijke bouwwerk hadden we nog niet eerder gezien. Het is een ronde muur met daar binnenin een kerkje. Thuis gekomen hebben we natuurlijk meteen opgezocht wat het nu eigenlijk was en het blijkt van oorsprong een begraafplaats van het ziekenhuis te zijn voor de armen. Nu is het echter een heerlijk rustig toevluchtsoord.
Luierles
11-19-2008
Twee keer in de week heeft Jasmijn een playdate met allemaal andere kinderen van niet-italiaanse, maar wel engels sprekende, moeders in Milaan. Elke woensdag en vrijdagochtend komt deze groep van moeders en kinderen bij elkaar. Voor mij is het leuk om ervaringen uit te wisselen, te klagen over de italiaanse inefficientie en contacten op te doen. Jasmijn heeft het ook altijd prima naar haar zin. Ze kijkt haar ogen uit, "kletst" volop en krijgt altijd veel aandacht van de andere kinderen en moeders. Het fijne is dat ze na zo'n druk ochtendje ook heerlijk lang slaapt.
Omdat we zelf niet over een tuin beschikken zijn we in het weekend de groenvoorzieningen van Milaan aan het uittesten. Zo zijn we afgelopen weekend naar een park (of liever gezegd grote tuin) geweest dat alleen toegankelijk is voor kinderen onder de twaalf jaar en hun ouders. Alhoewel er niemand bij de ingang stond die dit controleerde leek het er toch op dat de mensen zich hier aan hielden. Het was prachtig herfstweer en in het park was het heerlijk rustig. Een relaxed uitstapje dus, jammer dat de rust verstoord werd door twee ratten...
11-12-2008
Sinds we in Milaan wonen en Roeland op fietsafstand van zijn werk woont gebruiken we de auto niet meer zo heel vaak.Zo kan het voorkomen dat we de auto drie weken niet gebruiken. Afgelopen zaterdag wilden we echter een uitstapje naar Monza gaan maken. Alle spullen stonden klaar (een uitstapje is sinds de komst van Jasmijn synoniem voor volksverhuizing) en Roeland ging de auto alvast ophalen. Na tien minuten kwam hij echter zonder auto terug. In eerste instantie dachten we dat we vergeten waren waar we hem geparkeerd hadden, maar na een rondje door de buurt te hebben gefietst bleek hij nergens te vinden. Op het politiebureau bleek dat ze de auto anderhalve week geleden hadden weggesleept omdat de vergunning niet goed te zien was. Uiteindelijk bleek het wegslepen nog goedkoper te zijn dan de drie boetes die onder de voorruit lagen.
Zaterdag was het al te laat om nog naar parco di Monza te gaan, dus dat uitstapje hadden we uitgesteld tot zondag. Het parco de Monza is een enorm groot park waar het formule 1 circuit midden in ligt. We konden daar niet naar toe maar aan het geluid te horen werd er hard getraind. Na een lange wandeling door het park hebben we de middag op het terras in het herfstzonnetje afgesloten met een glaasje wijn en een kopje warme chocola.
Daddy Cool
11-06-2008
Het is herfst en dat is nu niet bepaald mijn favoriete jaargetijde. Wie bij Italië het idee heeft dat het altijd mooi en zonnig is, had de afgelopen dagen een bezoekje moeten brengen. Regen, regen en nog eens regen. Verplicht binnenzitten dus. Gelukkig is het weer nu een stuk beter en de voorspellingen zeggen dat het de komende dagen ook droog blijft.
Afgelopen zondag was het 's middags droog en omdat we Jasmijn niet als een cultuurbarbaar willen laten opgroeien zijn we naar de tentoonstelling van fotograaf Robert Frank in het Palazzo Reale gegaan. Wij vonden het een zeer interessante tentoonstelling, maar Jasmijn vond het nogal slaapverwekkend zoals op de foto hiernaast te zien is.
Op dit moment probeer ik om de italiaanse geboorteakte van Jasmijn te laten inschrijven bij de gemeente den Haag zodat ze later niet naar Milaan hoeft om een uittreksel op te vragen. Daarnaast hopen we dat ze, zodra de akte is ingeschreven, ook een burger service nummer krijgt. Zo'n BSN nummer is namelijk vaak noodzakelijk om dingen te regelen en aan te vragen in Nederland (o.a voor een internationale verzekeringspas). Iedereen die in Nederland geboren wordt krijgt dit nummer automatisch toegewezen, maar dit geldt niet als je in het buitenland geboren wordt.
Nadat we alle benodigde papieren hadden verzameld, heb ik twee weken geleden de aanvraag naar de gemeente Den Haag opgestuurd. Vandaag kreeg ik bericht dat de papieren waren ontvangen maar dat het inschrijven zelf wel zeven maanden (!!!) kon duren, vanwege vele aanvragen. Nu dacht ik altijd dat de italianen burocratisch zijn, maar dit slaat toch werkelijk alles. Misschien toch maar eens informeren of we ook op een andere manier aan een BSN nummer kunnen komen. We staan open voor suggesties!
01-11-2008
2 filmpjes vandaag om te compenseren dat we deze week geen stukje hebben geschreven.
Filmpje 1: Jasmijn wordt 'ontbakerd' en rekt zich eens lekker uit.
Filmpje 2: Jasmijn in de box (26-10) (stilhangende speelgoed bijen kunnen heel erg interessant zijn!).
10-23-2008
We hadden het een half jaar geleden zo mooi gepland. Het weekend van 17-19 oktober zouden we voor het eerst samen een weekend weggaan en wel naar het huwelijk van Merel en Gerben in Toscane. Opa & Oma Nuijten en Ralf zouden op komen passen. De vliegtickets waren geboekt, in de vriezer stond genoeg voeding klaar voor twee dagen en ik had mijn jurk voor het feest uitgezocht. Helaas besloot Jasmijn drie weken voor de bruiloft dat ze zich aan ging sluiten bij de flesweigeraars beweging. Drie weken lang hebben we alles geprobeerd om haar uit de fles te laten drinken en van vele kanten ontvingen we goede tips. Jasmijn blijkt echter nogal volhardend te zijn (op zich natuurlijk een goede eigenschap) en zo kwam het dat Roeland dit weekend alleen richting Toscane is vertrokken. Aan de verhalen te horen is het een mooi feest geweest, maar hierover kunnen jullie de komende tijd ongetwijfeld meer lezen op de blog van Merel en Gerben.
Ik ben samen met mijn ouders en Ralf in Milaan gebleven. Wij hebben ons hier ook uitstekend vermaakt. Gelukkig was het weer ook nog steeds mooi, zodat we regelmatig een wandeling konden maken. Inmiddels is iedereen weer naar huis en zit ik, terwijl ik dit schrijf, heerlijk te genieten van de lekkere pepernoten en dropjes die zij meebrachten.
Het volgende weekendje weg staat gepland in januari, hopelijk wil Jasmijn dan wel uit de fles drinken. We hebben nog drie maanden de tijd om te oefenen!
De allerlaatste keer oefenen met de fles (Klik voor meer foto's)
10-16-2008
Zaterdag stonden we voor een grote uitdaging. Barbara en Roberto kwamen eten en wat zet je twee italianen voor? Zeker als je weet dat Barbara een goede kok is en dat we reeds twee keer zeer lekker bij haar gegeten hebben. Eerst dachten we; Laten we een volledige italiaanse maaltijd vervaardigen. Maar bij nader inzien bedachten we dat het eigenlijk leuker was om ze te laten kennismaken met smaken die ze niet kenden. Nu is de hollandse keuken niet van heel hoge kwaliteit en wilden we het ze niet aandoen om hutspot op tafel te zetten. Uiteindelijk besloot Roeland om terug te keren naar zijn roots en een chinese maaltijd te bereiden. Zodoende gingen we zaterdagochtend al om half negen richting Chinatown om bij de toko alle benodigde ingrediënten te halen. 's Avonds hebben we heerlijk gesmuld van de zelfgemaakte wonton soep, gestoomde tarbot en geroerbakte garnalen. De italianen leken de chinese keuken te waarderen, want alle borden waren leeg. Als afsluiting van een zeer geslaagde etentje hebben we nog een stuk gegeten van de ovenheerlijke Torta Sbrisolona farcita alla ricotta e mandorle die Barbara had gebakken.
Klik voor meer foto's
10-08-2008
Als je bijna zeven weken oud bent dan bestaat je hele leven uit hoogte- en dieptepunten, maar afgelopen weekend was toch wel heel speciaal. Zaterdagochtend hebben we Jasmijn laten kennismaken met een goede italiaanse traditie; Ontbijt met een cappuccino en een brioche in de bar. Jasmijn hadden we meegenomen in de draagzak en dat leek haar wel te bevallen. Eenmaal terug uit de bar kwamen Xander en Arne op bezoek. Jasmijn voelde zich meteen op haar gemak bij haar twee ooms, misschien kwam dat ook wel door de mooie kado's die zij hadden meegenomen. Tijdens de lunch zijn we pizza gaan eten, een andere belangrijke traditie waar je niet vroeg genoeg kennis mee kan maken. Jasmijn leek dit te begrijpen en heeft zich keurig rustig gehouden in het restaurant.
Vanochtend stond een tripje naar het consulaat op het programma. We moesten een paspoort aanvragen voor Jasmijn. Maar voordat het zover was moesten we eerst pasfoto's maken. Iedereen die recent een paspoort heeft aangevraagd weet dat hiervoor strikte regels gelden. Vreemd genoeg luisterde Jasmijn niet toen we zeiden dat ze haar hoofd stil moest houden, niet mocht lachen of huilen en recht in de camera moest kijken. Na ongeveer 25 pogingen denken we dat we een goede foto hebben, het consulaat heeft hem in ieder geval geaccepteerd, nu maar hopen dat ze dat in Den Haag ook doen.
Klik voor meer foto's
10-02-2008
Afgelopen week was het weer zover; Broodmagere tienermeisjes met A4- mappen onder hun arm en excentriek geklede buitenlanders namen bezit van de stad. Er was geen taxi of hotelkamer te boeken en van tijd tot tijd stond het verkeer in de stad helemaal vast. Wat was er aan de hand? Het was Fashionweek voor de vrouwen. Alle grote merken showden hun collectie voor de zomer van 2009. Wie nu alvast helemaal op de hoogte wil zijn van de mode voor de komende zomer kan hier alvast alle shows bekijken. Hoewel het deze week een stuk rustiger in de stad is, worden nu de collecties van de minder grote modemerken geshowd. Voor mij is deze week bijzonder want ik heb mijn eerste persoonlijke uitnodiging voor een show ontvangen (Bally) Weliswaar geen grote designer, maar toch wel met een winkel op de Via Montenapoleone. Is al dat shoppen toch nog ergens goed voor geweest! Helaas zal ik niet aanwezig zijn, want een modeshow bezoeken met een baby van zes weken lijkt mij niet zo'n goed plan. De uitnodiging wordt natuurlijk wel ingelijst, zoals jullie waarschijnlijk zullen begrijpen.
Zes weken en nu al gevoel voor mode!
09-25-2008
Zoals in de vorige blog al geschreven stond zijn we afgelopen zondag op bezoek geweest bij Giovanni en Anna in Galbiate. Zij hebben hier, naast hun huis in Milaan, een prachtige boerderij waar zij hun weekenden doorbrengen. Het was het eerste echte uitstapje voor Jasmijn en daarmee voor ons best spannend. Gelukkig is het allemaal goed gegaan en heeft Jasmijn zowel in de auto als in de kinderwagen bij Giovanni en Anna heerlijk kunnen slapen. Het was een bijzondere dag want Jasmijn vierde haar, zoals de Italianen het zo mooi kunnen zeggen, eerste complemese (letterlijk; vermaanddag). Wij waren uitgenodigd voor de lunch en dat hebben we geweten. Giovanni had de hele ochtend in de keuken gestaan en toverde werkelijk de lekkerste gerechten op tafel. We begonnen met verschillende zelfgebakken broden met daarbij heerlijke vleeswaren. Daarna was het tijd voor zelfgemaakte tagliatelle con ragu (vleessaus). Na deze eerste twee gangen had ik eigenlijk al genoeg gegeten, maar natuurlijk kon ik de secondo niet weigeren. Deze bestand uit urenlang in wijn en kruiden gesudderd rundvlees, polenta en spinazie. Alsof het niet genoeg was werden er daarna nog verschillende kazen geserveerd. Uiteraard werd alles begeleid door mooie italiaanse wijnen. Na deze maaltijd waren we zo verzadigd dat we, eenmaal thuis gekomen, eerst een uurtje op bed zijn gaan liggen en 's avonds alleen nog maar een eitje gegeten hebben. La vita è bella!
Klik voor meer foto's
21-09-2009 Buon Complemese!
Vandaag is Jasmijn 1 maand. Dat hebben we natuurlijk uitgebreid gevierd. Vandaag stond het 1ste echte uitstapje op het programma naar Cascina Cologna, het fantastische huis van Giovanni in campagna. Later deze week volgt nog een uitgebreid verslag.
Hiernaast een kleine impressie van Jasmijn in de box. Ruim 2 minuten babybeelden. Wegens nog niet ontwikkelde motoriek en ontbrekend spraakvermogen alleen geschikt voor Opa's en Oma's.
09-17-2008
Morgen is een bijzondere dag want dan is Jasmijn al weer vier weken oud! Ongelooflijk hoe snel de tijd gaat. Inmiddels merk ik wel dat alle cliché's over baby's waarheid zijn. Zo gaat de blog de afgelopen weken alleen maar over Jasmijn en is Jasmijn voor ons de mooiste, leukste en liefste baby die er bestaat, maar ik weet zeker dat er anderen zijn die daar anders over denken.
Afgelopen vrijdag zijn Jasmijn en ik op bezoek geweest op kantoor van Roeland. Dat was een zeer geslaagd uitstapje. We hadden om het te vieren Prosecco meegebracht en dat viel goed in de smaak. Jasmijn was lekker wakker en genoot van alle aandacht die ze kreeg. Gelukkig heeft ze niet gehuild, want het is toch leuker om met je vrolijke baby te showen dan met een huilende. Vooral de vrouwelijke collega's waren zeer onder de indruk.
Wat me opvalt is hoeveel mensen een blik in de kinderwagen werpen en tegen ons beginnen te praten als we samen op stap zijn. Dat is op zich niet zo erg, maar er zijn ook mensen die meteen commentaar beginnen te leveren. Regelmatig krijg ik opmerkingen zoals; Heeft ze het niet te koud/ warm en zou je haar geen speentje geven. Ik probeer dan altijd te antwoorden met een glimlach, maar eigenlijk wil ik natuurlijk zeggen; Waar bemoei je je mee!
Klik voor meer foto's
09-11-2008
De afgelopen weken heeft Roeland trouw de website bijgehouden, maar nu is het weer mijn beurt. Gelukkig is Jasmijn de laatste dagen weer een stuk rustiger dan het afgelopen weekend en soms kunnen we 's nachts zelfs drie uur achter elkaar doorslapen! Roeland is sinds maandag weer aan het werk en Jasmijn en ik proberen samen een ritme te vinden. Dat is soms nog wel eens lastig, want zij heeft natuurlijk geen boodschap aan mijn planning voor die dag. Flexibiliteit is dus het nieuwe sleutelwoord. Gisteren ben ik samen met Jasmijn naar het ziekenhuis geweest voor een bezoekje aan de toxoplasmose arts. Gelukkig waren alle uitslagen van de onderzoeken goed en is Jasmijn een gezonde hollandse meid van vier kilo. Over een half jaar moeten we weer terugkomen voor de volgende controle.
In het ziekenuis ging het weer op de italiaanse manier; op de afdeling waar we volgens de afspraak moesten zijn wist niemand waar de betreffende dokter was en er hing ook nergens een bordje met de naam van de poli of de arts. Nadat ik aan vijf mensen had gevraagd waar ik moest zijn en iedereen met een wazige blik en "ik heb geen idee waar je het over hebt" antwoordde, was ik bijna weer naar huis gegaan maar gelukkig wist de zesde persoon me te vertellen waar de dokter zich verstopt had. Eenmaal binnen bij de arts bleek dat zij wel wist dat er mensen op controle zouden komen, maar dat zij geen namen had doorgekregen. Mij lijkt het dan een beetje een vreemde reactie om maar gewoon in een kamertje met een dichte deur te gaan wachten totdat er iemand binnenkomt. Zal wel italiaans zijn ;)
7-9-2008
Nadat nonno Harry en nonna Yvonne 1,5 week geleden al op kraambezoek waren geweest, zijn gisteren ze nog 1 nachtje bij ons komen logeren. Vanochtend zijn ze weer in alle vroegte in de auto gestapt richting Nederland. Een wekker zetten was niet nodig. Jasmijn is erg onrustig/onregelmatig de afgelopen dagen. Mijn troost capaciteiten zijn nogal beperkt. Meestal is een essentieel onderdeel van de vrouwelijke anatomie vereist om haar weer tot rust te brengen. Er kwam dus veel op de schouders van Monique terecht en dat eiste haar tol aan het einde van deze week. Met wat extra rust voor mamma gaat het nu weer een stuk beter.
Echt frustrerend is het trouwens om goede raad te zoeken in 'De Boeken' en de talloze websites over baby's. Ik snap best dat de zorg voor een baby geen exacte wetenschap is, maar het aantal tegenstrijdige adviezen dat je krijgt is werkelijk niet te tellen. Gewoon zelf blijven nadenken en doen wat je het beste lijkt is de enige strategie die uitvoerbaar is. En nou maar hopen dat Jasmijn dit geen onherstelbaar trauma oplevert.
2-09-2008
We hebben een aantal dagen verzaakt iedereen via deze website up to date te houden. Niet dat er niets te vertellen viel, integendeel, maar slaap en/of tijdgebrek weerhield ons ervan een stukje voor het blog te schrijven. Waar waren we?
O ja, vanaf vorige week woensdag heeft Oma Els bij ons gelogeerd en ons enorm geholpen. In Italië kennen ze namelijk geen kraamzorg systeem (dat is ook iets typisch Nederlands). Jasmijn doet het eigenlijk heel erg goed. 's Nachts hoeven we er meestal maar 2 keer uit en slaapt ze zo'n 2,5 half uur aan 1 stuk. Dit schijnt een luxe te zijn. Erg blij waren we dus met de hulp van Oma, want in die eerste periode thuis staat je hoofd niet echt naar allerlei huishoudelijke klusjes.
Vrijdag zijn de familie Van Noorden (Marjolein -zus van Monique- Stephan en Merle) en Ralf (broer van Monique) op bezoek gekomen. Zaterdagochtend zijn we naar een groot parco aquaticageweest in Milaan. Dolle pret natuurlijk met al die mega-glijbanen! Helaas is zo'n weekend zo om en zondagmiddag is iedereen, ook Oma Els, met het vliegtuig weer richting Nederland vertrokken.
Sindsdien zijn we dus met z'n drieën. En dat is eigenlijk ook wel lekker. Sinds gisteren, 1 September, is het leven weer volledig opgang gekomen in de stad. Ik heb vorige week nog een aantal dagdelen gewerkt, maar deze week ben ik -zo goed als- vrij. In Nederland is de herfst al begonnen, maar hier is het nog vrij aardig (25+) weer, dus wij nemen het er nog van.
n.b. Jasmijn krijgt al heel veel e-mail. Bedankt voor alle leuke reacties!
Merle (4) bestudeert Jasmijn. (klik voor meer foto's)
27-08-2008 Naar de doktor.
Bijna alle grootouders zijn vandaag vertrokken. Opa en oma van Beers zijn verder Italië ingetrokken om over anderhalve week nog een keer een dagje langs te komen. Opa Han heeft zojuist, met de nodige vertraging, het vliegtuig richting Nederland genomen. Oma Els blijft nog lekker een aantal dagen bij ons om ons te helpen met van alles en nog wat.
Vanmiddag stond er een afspraak bij de neonatoloog op het programma. Om 16.15 moesten wij ons melden in het ziekenhuis waar we, on-Italiaans, vrijwel op tijd aan de beurt waren. Alle testen zijn met goed gevolg afgesloten en voorlopig hoeven we niet meer terug te komen. Op de foto hier links rechts (voor de kijker) zie je Monique en Jasmijn in de behandelkamer. De arts is er even niet. Die is zich even aan het verschonen, want ze is zojuist door Jasmijn onder gepiest en gepoept. Bravissima!
Klik voor de foto's van de dag
26-08-2008
Een goed ritme zien te vinden is erg belangrijk voor een baby, staat in alle boekjes. Gelukkig is Jasmijn er al in no-time in geslaagd een rotsvaste cyclus te ontwikkelen van eten, slapen, eten, slapen etc. Het probleem is alleen dat 1 cyclus 45 minuten duurt. Kort genoeg om nooit in je REM slaap te komen in ieder geval!
25-08-2008
Monique en Jasmijn zijn thuis! Na het gebruikelijke Italiaanse 'gedoe' mochten we vanmiddag om 14.00 eindelijk naar huis. Jasmijn moet nog wel tot eind van de maand antibiotica nemen, hoewel la Dottoressa ons bezweerd heeft dat er niks aan de hand is. Ze moet maar liefst 1,3 ml van een zoet goedje driemaal daags innemen. Ze maken dat spul zo zoet dat zelfs die minieme hoeveelheid genoeg is om het hele huis naar kauwgomballen te laten ruiken.
O ja, Harry en Yvonne zijn gisteravond rond 19.30 aangekomen en hebben hun eerste kleinkind diezelfde avond nog kunnen bewonderen. Vanavond komen beide grootouders bij ons eten. De hoogste tijd om de zorgvuldig bewaarde fles roze Moët et Chandon (met dank aan Eef en Guus) open te trekken!
Klik voor meer foto's
24-08-2008
Helaas was mijn inschatting dat Monique en Jasmijn gisteren of vandaag naar huis mochten iets te optimistisch. Het gaat prima met ze, maar ze willen vanwege de toxoplasmose historie Jasmijn toch nog op een aantal zaken testen. Die zullen ze morgen doen en dan kunnen ze hopelijk naar huis.
Vandaag zijn ouders van Monique op de trein gestapt om Como te gaan bekijken. Nonna Yvonne en nonno Harry zijn onderweg en proberen tussen het terugkomend vakantieverkeer Milaan te bereiken. Hopelijk zijn ze nog op tijd om vanavond Monique en Jasmijn te kunnen bezoeken in het ziekenhuis.
Je merkt aan alles in de stad dat het leven weer op gang begint te komen, hoewel de echte bedrijvigheid pas weer vanaf 1 september zal beginnen. Vanaf morgen is het in ieder geval gedaan met de rust (ook in huis vrees ik).
Klik voor foto's Jasmijn dag 1-4
23-8-2008
Tsja, normaal schrijft Monique elke week een stukje over wat ons hier bezig houdt. Om de trouwe lezers van ons blog niet teleur te stellen, deze keer een paar regels van mijn hand. Donderdag 21 augustus om 6.31 is Jasmijn geboren en momenteel zijn moeder en dochter nog in het ziekenhuis. Het gaat goed met beiden, maar in Italië is het gebruikelijk een dag of twee/drie in het ziekenhuis te blijven na de bevalling. Monique en Jasmijn liggen op een hele mooie en rustige afdeling van het Ospedale Maggiore Policlinico Mangiagalli. Monique krijgt tweemaal daags een volledige Italiaanse maaltijd (primo, secondo én dolce of frutta) en Jasmijn wordt in de gaten gehouden door de deskundige infermerie. Hopelijk mogen ze vandaag of anders morgen naar huis. Inmiddels zijn Opa en Oma Nuijten gearriveerd en morgen komen Opa en Oma van Beers. De eerste gewillige slachtoffers om onze prachtige dochter aan te showen!
